PakaPrich ขอรีวิวเอง กับผลงานหนังสือทั้ง 2 เล่ม

PakaPrich อ่านว่า (พะ-คะ-พริช) มาจากชื่อจริงของโบ๊ทกับฝ้าย Pakawat + Prichaya คู่รักนักเดินทางที่หลงรักธรรมชาติ

ภควัต ทองเจริญ โบ๊ท เป็นคนชอบถ่ายรูปเพราะวาดรูปไม่เป็น ช่วงแรกถ่ายแค่รูปคนจนปัจจุบันถ่ายแค่รูปวิว มีความสามารถในการอดทนรอแสงหลายชั่วโมงก่อนดวงอาทิตย์ตก และตื่นก่อนไก่โห่ไปรอดวงอาทิตย์ขึ้น เวลาว่างชอบดูแผนที่โลกด้วยความสงสัยเสมอว่าแต่ละจุดที่อยู่บนแผนที่มีอะไรอยู่บ้าง จนต้องออกไปดูให้เห็นกับตาตัวเองจริงๆ ตอนเด็กๆ พ่อชอบพาไปเดินป่า ปีนเขา นอนเต็นท์ เป็นประจำ จนทำให้ชอบนอนห่มดาวมากกว่านอนห่มผ้า เคยฝันอยากเป็นนักวิทยาศาสตร์จึงเลือกเรียนปริญญาตรีคณะวิทยาศาสตร์สาขาฟิสิกส์ แต่ดันจับพลัดจับผลูได้ไปเรียนปริญญาโทด้านธุรกิจที่อังกฤษ แต่สุดท้ายจนแล้วจนรอดก็ค้นพบว่าในใจเรียกร้องให้ออกเดินทางท่องโลกมากกว่า ความสุขของโบ๊ทคือการได้ออกเดินทางไปผจญภัยกับคนที่รัก และถ่ายภาพเก็บความทรงจำไว้เล่าให้คนอื่นฟัง

ปริชญา สุทธิเวทย์ ฝ้าย เป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ชอบบันทึกเรื่องราวเพราะเธอความจำสั้นและกลัวลืมว่าเคยไปไหนและรู้สึกอย่างไรบ้างในแต่ละช่วงชีวิต เธอเป็นคนไม่ชอบจำตัวเลขไม่ว่าจะเป็นวันเวลา ราคาหรือความสูงของภูเขา จึงไม่น่าแปลกที่ในบันทึกของเธอจะมีตัวเลขเยอะแยะไปหมด เธอชอบเขียนเล่าเรื่องให้คนใกล้ตัวของเธออ่านโดยมีจุดเริ่มต้นจากสมัยที่เธอเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน และไดอารี่ออนไลน์ได้กลายเป็นเครื่องบันทึกความทรงจำที่แบ่งปันสิ่งนั้นให้กับคนสนิทของเธอ แต่น่าเสียดายที่เธอลืมรหัสล็อกอินและพาสเวิร์ดไปเสียแล้ว ฝ้ายเป็นคนชอบออกกำลังกายมาตั้งแต่เด็ก และนั่นคงเป็นเหตุผลที่ทำให้เธอมีค่าเฉลี่ยหัวใจเต้น 50 ครั้งต่อนาที โดยมีคาเฉลี่ยต่ำกว่าคนทั่วไป ด้วยเหตุผลนี้จึงทำให้เธอไม่เคยหวั่นต่อการปีนเขาหรือการเดินไกลเป็นวันๆ ศัตรูของฝ้ายคือความหนาว แต่นั่นก็ไม่ใช่อุปสรรคของการเดินทางไปในที่ที่เธออยากไปเพราะเธอชอบออกไปท่องโลกโดยเฉพาะในที่ที่ไม่ค่อยมีใครเคยไป เธอจะได้มีเรื่องใหม่ๆ มาเล่าให้ฟัง

สั่งซื้อหนังสือ "A Long Way There 13 วัน ปลายทางอยู่ที่เขา ระหว่างเราอยู่ที่ใจ" ผ่านช่องทางออนไลน์ได้แล้วที่ https://goo.gl/qbjAuY และที่ร้านหนังสือชั้นนำทั่วประเทศ