“ ศรัทธาในสิ่งที่ตัวเองรัก “

. ขณะที่เดินผ่านร้านๆหนึ่งที่ไม่มองเผินๆไม่ชวนมองเท่าไหร่ แต่สิ่งที่ทำให้ต้องเหลียวกลับมามอง เพราะเสียงเพลงใสๆที่ออกมาจากร้านๆนั้น ได้ยินแล้วหยุดก้าวขา พาหัวใจให้ล่องลอยไป

เรื่องราวในอดีตบางอย่างก็เป็นได้แค่ความทรงจำ แต่บางอย่างมีคุณค่าที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงที่ไม่มีวันลดคุณค่าออกไปจากใจเรา พร้อมจะหยิบออกมาเพื่อใช้เปิดหน้าต่างแห่งความทรงจำไปพร้อมกับอดีตที่ผ่านมาทั้งหวาน ทั้งขม ทั้งสุขสม

“ ผมถึงชอบคำว่าศรัทธามากกว่าศาสนา เพราะศาสนาทำให้คนแบ่งแยกกัน แต่ศรัทธาทำให้คนมารวมตัวกัน “

. “ศรัทธาที่จะทำในสิ่งที่ตัวเองรัก”

. เป็นคำที่ออกมาจากปาก นายปราการ ม่วงสุข หรือ ที่คนแถวนั้นรู้จักกันในนาม พี่เสือ เจ้าของร้านแผ่นเสียง “ต้นฉบับ”

ด้วยความหลงใหลในมนต์เสน่ห์ ของเข็มที่วางบนร่องเสียงขนาดเล็ก โดยเริ่มสะสมแผ่นเสียงในขณะที่ทุกๆคนเริ่มทอดทิ้งสิ่งที่เป็นประวัติศาสตร์การบันทึกเสียงตั้งแต่อายุ 20 ขวบปี รวบรวมจากแผ่นที่เค้าทิ้งไปบ้าง ขอเค้าบ้าง ทำงานเพื่อที่จะแลกแผ่นเสียงที่เค้าไม่ต้องการมาเก็บไว้บ้าง เพียงเพื่อความคิดเดียวคือ “มันต้องมีคนรักษาไว้”

ความรักในส่ิงที่จะทำ ไม่ได้มาพร้อมกับความสบาย ต้องพบเจออุปสรรคมากมาย จากทั้งคนรอบกาย และคนทั่วไปที่มองและหัวเราะเยาะว่า พี่เสือ จะทำร้านขายแผ่นเสียงแบบนี้ไปทำไม

33 ปีผ่านไปร้านขายแผ่นเสียงนี้ยังคงอยู่ ตอกย้ำความสำเร็จของพี่เสือ ที่ยังสามารถพาร้านขายแผ่นเสียง อยู่รอดมาจนถึงทุกวันนี้ได้ ลูกค้าในตอนนี้ก็มีทั้งฝรั่ง และญี่ปุ่น และคนไทยที่ยังเห็นคุณค่าของมัน

. เมื่อถามถึงเคล็ดลับในการนำพา”ร้านต้นฉบับ” ให้อยู่รอดมาจนถึงทุกวันนี้ได้ พี่เสือตอบมาว่า

“จะทำยังไงให้เราอยู่กับสิ่งที่เรารักตรงนี้ได้ มันต้องใช้ความรักในงานที่เราทำ เพราะถ้าใช้อย่างอื่นพลังมันไม่พอ เราก็ใช้หลักการนี้มาโดยตลอด ถ้าจะทำอะไรก็ตามมันต้องใช้ความรักต้องอดทน”

. สุดท้ายก่อนจะจากกันไป ก็ได้ถามสนนราคาค่าแผ่นเสียง

“อ่อ แผ่นเสียงในร้านผม ไม่ว่าศิลปินจะดังแค่ไหน มีราคา 400 บาท เท่ากันหมด นี่คือความเท่าเทียม”