ภูหัวฮ่อม อุทยานแห่งชาติภูสวนทราย อ.นาแห้ว จ.เลย

ภูหัวฮ่อม อุทยานแห่งชาติภูสวนทราย อ.นาแห้ว จ.เลย

“ลองไปเที่ยว นาแห้ว จังหวัดเลยดูสิ” คำเชิญชวนจากชาวด่านซ้าย เมื่อครั้งที่เรามาเที่ยวงานเทศกาลผีตาโขน ทำให้เราเกิดความสงสัย ว่ามันมีอะไร เพราะเราไม่เคยรู้จักเลย จากการหาข้อมูลเบื้องต้น อ.นาแห้ว จ.เลย อยู่ห่าง อ.ด่านซ้าย ประมาณ 40 กิโลเมตร เป็น เขตเหนือสุดของภาคอีสาน และยังมีอุทยานแห่งชาติภูสวนทรายด้วย เราจึงตัดสินใจไปลองดูสักครั้ง ครั้งนี้เราไป 2 วัน 1 คืน เดินทางด้วย รถยนต์ MITSUBISHI TRITON ATHLETE

จากจังหวัดหนองคาย ใช้เส้นทางริมโขง ผ่านอ.สังคม อ.เชียงคาน อ.ด่านซ้าย อ.นาแห้ว ปลายทางที่หน่วยพิทักษ์อุทยานฯที่ 1 (ภูหัวฮ่อม) ระยะทาง 312 กิโลเมตร เส้นทางนี้เป็นทางเลียบแม่น้ำโขง ต่อด้วย แม่น้ำเหือง เลาะตะเข็บชายแดนไทย-ลาวไปเลยแหละ วิวสวย ตลอดทาง เส้นทางคดเคี้ยวเป็นช่วงๆ ต้องใช้ความระมัดระวังเด้อ

เข้าสู่ อ.นาแห้ว จ.เลย เราแวะซื้อเสบียงที่ตลาดนัดข้างธนาคาร เพราะเราจะไปกางเต้นท์ค้างแรมที่ภูหัวฮ่อม อยู่ในเขตอุทยานฯ ภูสวนทราย เราได้เสบียงครบถ้วนแล้ว เราก็มุ่งหน้าไปที่ภูหัวฮ่อม ซึ่งอยู่ไม่ไกลแล้ว จากตลาดนัดประมาณ 7 กิโลเมตร ก่อนถึงตัว ตำบลแสงภา มีป้ายทางเข้่าด้านขวาชัดเจน เลี้ยวขวาตามป้ายไป 4 กิโลเมตรก็ถึงภูหัวฮ่อมแล้ว ถึงจุดบริการนักท่องเที่ยว เราต้อง จ่ายค่าธรรมเนียม คนละ 20 บาท รถคันละ 30 บาท สามารถกางเต้นท์ ได้ในบริเวณที่เจ้าหน้าที่กำหนด ถ้าไม่มีเต้นท์สามารถติดต่อขอเช่าได้ ราคาหลังละ 150 บาท เครื่องนอนชุดละ 60 บาท (ถุงนอน หมอน และเบาะรองนอน) มีห้องน้ำสะดวกสบายและสะอาดด้วย ^^

จุดกางเต้นท์เป็นลานกว้างริมหน้าผา มองเห็นได้ไกลถึงประเทศลาว ถ้ายืนตรงจุดชมวิว ทางซ้ายจะเป็นทิศตะวันตก ทางขวาจะเป็น ทิศตะวันออก เรียกได้ว่าสวยทั้งเช้า ทั้งเย็นเลย ดูเวลาก็ใกล้หกโมง ….ผ่านไป 1 วันแล้วสินะ

เราตื่นตั้งแต่เช้ามืดด้วยความหนาว ทำให้เรามีเวลารอชม พระอาทิตย์ขึ้น แต่ถ้าอยากเห็นดวงอาทิตย์ต้องเดินไปอีกฝั่งหนึ่ง ซึ่งเป็นฝั่งภูสวนทราย และเราก็ได้เห็นดวงอาทิตย์สีชมพูที่โผล่ ขึ้นมาจากภูเขาและหมอกจางๆ เราเดินกลับไปฝั่งที่เรากางเต้นท์ เจอนักท่องเที่ยววัยเกษียณ มาคนเดียวกับกล้องคู่ใจ แกมาจาก เขาค้อและมาต่อที่ภูสวนทราย ก่อนแยกย้ายแกได้ให้ข้าวหลาม จากเขาค้อ มาเป็นมื้อเช้าให้เราด้วย ...ขอบคุณมากๆ เลย

หลังจากเก็บของและจัดการข้าวหลามเสร็จเรียบร้อย เราไปต่อที่ตำบลแสงภา เป็นที่ตั้งของวัดศรีโพธิ์ชัย (แสงภา) เป็นวัดเก่าแก่มีอายุกว่า 400 ปี พระอุโบสถมีลักษณะคล้าย วัดเชียงของเมืองหลวงพระบางประเทศลาว ภายในพระอุโบสถ มีพระประธานหลวงพ่อใหญ่ปางมารวิชัย ศิลปะล้านช้าง และ ยังมีพระพุทธรูปที่แกะสลักจากไม้ เป็นของแก่แก่ที่ยังหลงเหลือ ให้เห็น ในบริเวณวัดยังมีหอพระไตรปิฎก สร้างด้วยไม้ แกะสลัก ตกแต่งอย่างสวยงาม ปัจจุบันค่อนข้างหาดูยากแล้ว

“นาแห้ว” เป็นเมืองสงบๆ อ้อมล้อมไปด้วยธรรมชาติ เรายัง เห็นวิถีชีวิตชาวบ้าน เช้าไปวัด สายไปนา ตกเย็นกลับบ้าน ทำกับข้าวกิน ....ชักจะอิจฉาชีวิตเรียบง่ายของคนที่นี่แล้วสิ

เราสัญญากับตัวเองไว้ว่า หนาวหน้าเราจะมาพิชิตเนิน 1408 ให้ได้ เพราะเจ้าหน้าที่บอกกับเราก่อนกลับว่า เนิน 1408 เป็น จุดกางเต้นท์ที่สูงที่สุดในภาคอีสาน เป็นจุดชมทะเลหมอก ที่สวยงามมาก “หนาวหน้ามาด้วยกันเด้อ”

https://www.facebook.com/pg/The-Journey-1947713228887883/posts/?ref=page_internal